Jeśli związałeś swoje życie z Jezusem, czy wiesz, co cię teraz czeka? Czy są jakieś prawidłowości, według których będziesz się rozwijał? Owszem! Życie duchowe jako część życia w ogóle, też ma swoje dzieciństwo, młodość i okres dojrzałości. Najwyraźniej widać to w 1J 2:12-14. Jako nowy człowiek możesz odnieść do siebie Ga 2:20. Chrystus stał się rdzeniem twojego życia!
Naucz się na pamięć tego wersetu:
„Jestem ukrzyżowany razem z Chrystusem. Żyję już nie ja — żyje we mnie Chrystus. Teraz żyję w ciele, lecz żyję wierząc Synowi Bożemu, który mnie pokochał i wydał za mnie samego siebie.”
Miej w pamięci te słowa, ufaj zawartej w nich prawdzie i obserwuj, jak sam Bóg przeradza je w rzeczywistość Twojego codziennego życia!
Oto co cię czeka na drogach duchowego rozwoju…
Okres ten charakteryzuje się radością z przebaczenia grzechów dzięki śmierci Chrystusa na krzyżu (Kol 2:12-14; 1 J 2:12,14), pewnością, że Bóg jest moim Ojcem, a ja Jego dzieckiem (Rz 8:14-16), rozbudzeniem sumienia (Rz 9:1) i entuzjazmem w świadectwie o własnym przeżyciu z Chrystusem (Dz 9:19-20). W tym okresie dziecko Boże staje też wobec pytań w istocie swej podobnych tym, jakie postawił Jezusowi szatan (Mt 4:1-11).
Ograniczenia
Słabe poczucie realności współukrzyżowania (Rz 6:3) Niechęć do zaparcia się siebie (Rz 12:1) Słabe rozpoznawanie woli Bożej (Rz 12:1-2; Hbr 5:12-14) kierowanie się logiką dawnego życia (1 Kor 3:1-9)
Oznaki wyrastania
Wyrastam z duchowego dzieciństwa, gdy (1) świadomość, że postępuję źle, przeradza się w świadomość, że jestem zły (Rz 7:14-25) (2) Gdy pytam w rozpaczy: Dlaczego jestem zły, skoro z Chrystusem jestem ukrzyżowany? (3) Gdy rodzi się we mnie gotowość do pójścia śladami Jezusa nawet za cenę własnego życia (J 12:24; Dz 20:24) (4) Gdy zaczynam przeżywać fakt, że Chrystus jest rdzeniem mojego życia (rozważ: Rz 6:11, 14)
Boże lekcje
W tym okresie Bóg chce nas nauczyć co najmniej dwóch rzeczy Ufać wbrew nadziei (Rz 4:18-22); w tym celu spełnia swe obietnice, gdy wygaśnie nasza nadzieja na ich spełnienie Miłować Go ponad wszystko (Mt 22:37-38); w tym celu objawia nam głębię naszej grzeszności (Łk 7:47)
Potrzeby
Największą potrzebą duchowego dzieciństwa jest poznawanie Pisma Świętego (2 Tm 3:16; 1 Ts 2:13; Hbr 5:11-6:3; 1 P 2:2) Czytaj je z modlitwą: „Panie, otwórz mi oczy na to, co w Twym Słowie czytam, a to, co zrozumiem, zastosuję w życiu”
Niebezpieczeństwa
Oziębłość duchowa spowodowana utratą cierpliwości w oczekiwaniu na spełnienie się obietnic oraz wyraźnym i bolesnym dostrzeganiem własnej niedoskonałości Lęk przed opowiadaniem się przed ludźmi po stronie Jezusa Chrystusa (2 Tm 1:6-9)
Złoty werset
„Wraz z Nim zostaliście pogrzebani w chrzcie. W Nim też zostaliście wskrzeszeni przez wiarę w działanie Boga, który Go wzbudził z martwych” (Kol 2:12-14)
Żyje we mnie Chrystus…
Cechy charakterystyczne
Do cech charakterystycznych tego okresu należy przeświadczenie, że kto jest w Chrystusie, jest nowym stworzeniem (2 Kor 5:14-17; Kol 1:27; 2:3, 9), świadomość wolności od prawa grzechu i śmierci (J 8:31; Rz 8:1-2; 1 J 2:13-14), poznanie własnych możliwości w Chrystusie (Ga 5:22-25; Ef 1:17), pewność, że od miłości Boga nic nas nie oddzieli (Rz 8:37-39) — oraz młodzieńczy idealizm w odniesieniu do duchowych sfer życia, nie tolerujący paradoksów woli Bożej.
Ograniczenia
Słaba świadomość paradoksów zaznaczających się na styku codziennego życia i woli Bożej, jak np. Dlaczego Bóg uzdrawia, ale nie wszystkich? Dlaczego, pomimo miłości do Boga, muszę dochodzić do doskonałości przez cierpienia? (Hbr 2:10; 5:7-10) oraz Dlaczego, mimo mojej gorliwości, nie ma przebudzenia?
Oznaki wyrastania
Odejście od fascynacji znakami i cudami na rzecz fascynacji motywami i celowością Bożego działania. Człowiekowi zaczyna mniej zależeć na tym, by Bóg działał, bardziej zaś na tym, by działać jak Bóg.
Boże lekcje
W tym okresie Bóg chce nas nauczyć co najmniej dwóch rzeczy: Że Chrystus jest rdzeniem naszego życia (Ga 2:20); i dlatego przenika On nas poczuciem związania z Nim, nawet jeśli intensywność naszych praktyk pobożnościowych jest mniejsza. Że liczące się zwycięstwo odnoszone jest przez wiarę w to, kim się jest w Chrystusie.
Niebezpieczeństwa
Pycha wynikająca z faktu bycia wybranym i używanym przez Boga (Rz 11:19-22). Skłonność do duchowych „wzlotów i upadków” wynikających z załamywania się paradoksami woli Bożej.
Złoty werset
„Kto jest w Chrystusie, jest nowym stworzeniem. Stare przeminęło i nastało nowe.” (2 Kor 5:17)
Teraz żyję w ciele, lecz żyję wierząc Synowi Bożemu…
Cechy charakterystyczne
Okres duchowej dojrzałości charakteryzuje się ponownym odkryciem własnego ja, tym razem jednak ja w Chrystusie (Ga 2:20). Ponadto, obejmuje poznanie dróg, po których Bóg kroczył od początku (Ps 103:7; 1 J 2:13-14) oraz życie i postępowanie nie tyle według Pisma Świętego, ile na sposób Boga (2 Kor 4:7-17).
Oznaki osiągnięcia
(1) Pojawia się świadomość nowej tożsamości w Chrystusie (Ga 4:19) (2) Pojawia się niczym nie wymuszone pragnienie życia w sposób Chrystusowy (Flp 3:7-10) (3) Pojawia się chęć „potomstwa” (2 Tm 2:2)
Ograniczenia
Ograniczenia duchowej dojrzałości wynikają z faktu pozostawania w dotychczasowych ciałach i w dotychczasowej, ziemskiej rzeczywistości (1 J 3:2)
Boże lekcje
W tym okresie Bóg pozwala nam — i uczy nas — żyć w wolności synów i córek Boga (J 8:31; Rz 8:18; Ga 5:13; Jk 1:25)
Złoty werset
„Dla mnie bowiem życie to Chrystus, a śmierć to zysk.” (Flp 1:21)
Słowo Boże zachowuje się w naszym życiu jak ziarno zasiane na roli. Jeśli tylko zostało zasiane, to wyrośnie — bo taka jest jego natura. Podobnie, jeśli czytając Biblię, wsiejesz Słowo Boże w swój rozum i uchwycisz się jego treści wiarą, Bóg sam — bez wysiłków z twojej strony — spełni je w twoim życiu.
Rozważ teksty: Iz 55:10-11; Mk 4:26-29; Flp 2:13.
Nie ma człowieka, który by nie był kuszony, którego zło nie chciałoby chwycić na swoją reklamę. Kuszony był sam Pan Jezus (Mt 4:1-11; 26:36-46). Sam fakt bycia kuszonym nie jest grzechem. Grzechem jest ulec pokusie zła.
Pokusa jest próbą wiary, a nie silnej woli (Jk 1:2-4) — wiary w to, że jestem ukrzyżowany razem z Chrystusem i żyję już nie ja, lecz żyje we mnie Chrystus (Ga 2:20). W chwili pokusy powtarzaj sobie ten werset i podejmij decyzję, która byłaby z nim zgodna.
W obliczu próby lub pokusy nie dyskutuj ze złem. Raczej odpowiadaj jak Jezus: Jest napisane… (Mt 4:1-11). Oczywiście powinieneś wiedzieć, co napisano, i dlatego od zaraz zapoznawaj się z Pismem Świętym.
Jeśli uległeś pokusie, wyznaj swój grzech — 1 J 1:9. To, że przegrałeś, nie przekreśla twojego dziecięctwa Bożego. Jeśli On cię przyjął, gdy byłeś w 100% zły, dlaczego miałby cię odrzucić teraz, gdy już jesteś odrodzony?
Rozważ teksty: Rz 5:8-11; 2 Kor 7:9-11; 2 P 3:11.
Powyższe tematy zestawiłem w oparciu o to, przez co sam przechodzę. Niech służą Twojemu powodzeniu, gdy podążasz Jego śladami.
Dobrej drogi!
Piotr Zaremba
Praktyczne wskazówki dotyczące duchowego wzrostu, modlitwy, roli Kościoła oraz misji ewangelizacyjnej. Artykuł z awiera również refleksje na temat duchowych darów, życia w Chrystusie oraz służby innym, pokazując, jak każdego dnia można wprowadzać w życie Boże powołanie.
Niniejszy traktat to druga część względem traktatu „Chrzest w Duchu Świętym”. Jego celem jest pomoc w rozpoznaniu, jak Duch Święty przejawia się w życiu osoby po chrzcie w Duchu Świętym, poprzez dary takie jak prorokowanie, uzdrawianie i współczucie, oraz jak wzrastać w tych łaskach dzięki modlitwie.
Artykuł omawia temat chrztu w Duchu Świętym jako kluczowego duchowego przeżycia chrześcijanina, wyjaśnia jego znaczenie oraz to, jak się objawia. Wskazówki i refleksje mają na celu pogłębienie wiary oraz zrozumienia tego doświadczenia, zachęcając do szczerej modlitwy i osobistego spotkania z Bogiem.
W artykule zgłębiamy fundamentalne powody, dla których warto praktykować chrześcijaństwo, odkrywając jego duchową głębię i życiową mądrość. Skupiamy się na wdzięczności jako kluczowym elemencie codziennego życia, który wzbogaca nasze relacje z innymi oraz z samym sobą. Zastanawiamy się również nad ideą wyjścia z siebie, odkrywając, jak chrześcijaństwo kształtuje nasze postrzeganie świata i samego siebie, prowadząc do pełniejszego, bardziej satysfakcjonującego życia. To refleksja nad tym, jak duchowość może odmienić naszą codzienność i wprowadzić harmonię w relacje z Bogiem i ludźmi.
W tym eseju badamy zawirowania wiary i zwątpienia, odkrywając, jak te dwa zjawiska są ze sobą nierozerwalnie związane. Stawiamy pytania, które wywołują w nas wątpliwości, i pokazują, że wątpliwości mogą być drogą do głębszego zrozumienia oraz osobistego spotkania z Bogiem.
W artykule zgłębiamy tajemnicę Trójcy Świętej, prezentując Boga jako Ojca, Syna i Ducha Świętego. Używając metafor rodzinnych i technologicznych, staramy się zrozumieć, jak te trzy Osoby współdziałają w naszej duchowej rzeczywistości. Odkrywamy, że poznanie Boga w Trójcy jest kluczowe dla naszego zbawienia i pełni życia w Chrystusie.
Poniżej znajdziesz dane aby móc zrealizować przelew. Znajduje się tam również możliwość wpłaty w zagranicznej walucie.
Bank Millennium S.A.
Zbór Kościoła Chrześcijan Baptystów Kościół 5N
